Tyrkia

Livet i Tyrkia er herlig, herlig og enda meir herlig :) Sånn stort sett. Senga er eit lite unntak, men får i allefall litt søvn.

Eg er altså på treningsleir med Sandviken-jentene, fotballaget eg er ein av fysioterapeutane for. Etter opprykket til Toppserien vart det ikkje treningsleir på Fitjar (som i fjor), men treningsleir i Tyrkia, finansiert av fotballforbundet. Ikkje så dumt, når dette betyr at vi bur på fint hotell med All Inclusive, og været i tillegg er fint. Det er visst ein liten skilnad frå La Manga der dei har vore før, har eg høyrt.

Vi reiste frå Flesland laurdag klokka 13, og med god medvind landa vi i Antalya, Tyrkia ca 17.10 lokal tid. Bagasjen kom, vi fekk kjøpt visum, og så var vi på veg til Hotel Titanic, der vi skulle være første natta. Eigentleg var det meininga vi skulle være på Titanic heile oppholdet, men eit par veker før vi reiste ned vart vi flytta over til Hotel Rixos Lares, som viste seg å være eit lite hakk opp i standard. Ikkje at Titanic var dårlig altså....
Titanic var eit litt artig hotell, i den forstand at det er så inspirert av skipet Titanic at hotellet i seg sjølv er forma som eit cruiseskip. Inne er det dekk i stadenfor etasjer, koøyer istaden for vindu osv. Tilogmed skipskatt var der...i spisesalen. Den var nok ikkje heilt tilsikta, men atkomsten for kattar var relativt enkel.
Hotellet har sjølvsagt også ein eigen kanal som spelar filmen "Titanic" om igjen og om igjen. Humor.

Alle treningane våre foregår inne på området til Rixos Lares, så no har vi kort veg til alt. Vi flytta over hit etter den første treninga på søndag, og vårt første måltid på hotellet vart lunsj. Hotellbuffeten her er noko heilt anna enn det eg har vore borte i heime. Her er det så mange rettar og smårettar og brød og rundstykker og alt mulig oppstilt i eit så stort område at du først må ta ei runde for å sjå, også må du bestemme deg for kva du helst vil ha, ellers endar du opp med så mykje på tallerkenen før du har komt til enden på maten at du ikkje heilt veit korleis det gikk til. Brenn meg på dette kvar einaste gong.
For kvart bord i spisesalen fins det sikkert tre forskjellige kelnerar, som har som oppgåve å fjerne tallerkenen når du er ferdig med å ete, fylle vatn i glaset, og å komme med brus, kaffi eller kva anna du måtte ønske.
Berre menn, ingen damer, dei sit i resepsjonen eller reingjer romma.
Gjestane her er stort sett tyskarar eller aust-europeiske. Her er ein del fotballag på treningsleir slik som oss, dei fleste frå land som Russland, Sverige og nokon frå Afrika. Her på hotellet er det kun vi og Arna-Bjørnar som er norske. Dei andre norske laga her nede bur fortsatt på Titanic.

Eg bur på einerom, det største einerommet eg nokongong har hatt på hotell. Dobbelseng (som rett nok er i hardaste laget, men litt betre enn på Titanic), sofakrok og terasse. Nice. Mellom første og andre trening er sola inne på terassen min, så då kan eg sitte der ute, hvis eg ikkje vil legge meg ved bassenget (som er kaldt og ikkje til å bade i på lenge enda) i ein av dei mange solsengane. Eller eg kan gå ned på stranda og finne meg ei solseng, og få servert drikke frå uterestauranten/baren der nede. All inclusive.
I går bestilte eg eit glas rødvin i baren nede, i lag med dei andre "voksne". Det skulle eg heller ikkje betale for. I det heile tatt har eg faktisk ikkje brukt pengar sidan eg kjøpte visum på flyplassen, og til alt overmål trur eg nok at eg har lagt på meg eit par kilo ekstra når eg skal heim, fordi her er så mykje mat....

Eg har også eit rom disponibelt for behandlingar, slik at eg slepp å ha alle jentene som treng oppfølging inne på mitt eige rom. Eg kan derfor rote så mykje eg vil inne hos meg sjølv :)

Jentene har to treningar per dag, den første frå 9-10.30 og den andre frå 15-16.30. Været har vore upåklageleg desse første dagane, vi har gått rundt i shorts og t-skjorte på trening, og sola oss i bikini ved bassengkanten ellers. Sola går ned rundt halv seks-seks, men temperaturen er synkande frå ca fire. Men vi rekk nok å få litt farge før vi skal heim.

I morgon er første treningskamp her nede. Så langt har det vore ein del å gjere med både større og mindre skadar, så har ikkje så mykje fritid. Men eg får være mykje ute, ete god mat, sole meg litt av og til og drikke eit glas rødvin på kvelden, så eg skal slett ikkje klage. Jobben er jo kjekk i seg sjølv også.

To ting kunne forsåvidt vore betre: Det eine er stemma mi, og det andre er mobilen min.
Eg var litt forkjøla då eg reiste, og igårkveld merka eg at eg vart meir og meir hes, og i dag har eg omtrent ikkje hatt stemme i det heile tatt. Høyrest ut som ei skadeskutt kråke, minus ein del lyd. Satser på at nokre timar med søvn der eg ikkje brukar stemma gjer sitt til at eg er tilbake på normalfrekvens i morgon. Formen forøvrig er bra, men er litt tett i systemet.

Mobilen min har vorte så glad i å sende samme melding til samme person at eg rett og slett har måtte skru den av for ikkje å få ei hinsides telefonrekning. Veit ikkje heilt kva som er galt, men Øyvind (trenaren) har i allefall fått den einaste meldinga eg har skrive til han her nede, sikkert 30 gongar no. Hvis dette også gjeld meldingar til mamma og pappa, må de seie frå!

Vel, slik har vi det i Tyrkia! Satsar på fine dagar framover også og eit par oppdateringar til før vi reiser heim.